به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر

انجمن حامیان میراث کهن اردکان در اغماء

مدتی است که نشست ها و جلسات هم اندیشی انجمن حامیان میراث کهن اردکان تعطیل شده است و این نشانه چندان خوبی برای ادامه حیات این انجمن عزیز و دوست داشتنی نیست.البته با توجه به راه برد و مشی این انجمن که بیشتر در زمینه روشنگری و تئوری پردازی فعال بوده است نمی توان گفت که این انجمن به اغماء رفته و رو به تلاشی و نابودی است و البته هنوز وبلاگ این انجمن به همت نادر پیری و دیگر دوستان به روز است ولی با اینهمه برگزاری جلسات هم اندیشی مقطعی که با حضور اعضاء در زمان های مشخصی برگزار می شد هم زمینه ای برای دید و بازدید از دوستان بود و هم کمک می کرد به اینکه دوستان در موضوعات و دغدغه های فکری و ذهنی خود به اظهار نظر بپردازند.

به هر حال این وضعیت موجود اصلا و ابدا رضایت بخش نیست و همه به خوبی به این موضوع واقف هستیم که روح یک انجمن با این جلسات است که زنده می شود و تداوم می یابد.

به عنوان عضوی کوچک از این انجمن معتقدم که برخی رویکردها و روندهایی که به وقوع پیوست را می توان زمینه ساز این افتراق و جدایی دانست که شاید مهمترین این زمینه ها یکی از موارد زیر باشد:

۲: وجود اختلاف سلیقه  بین اعضاء انجمن برای ادامه مشی و راهیردهای آن .خوب یادم است که در جلسه آخرین این انجمن که در منزل این حقیر به انجام رسید بحث های جدی برای ورود انجمن به کارهای اجرایی و تشکیلاتی مطرح شد و در پی آن عضو گیری جدید نیز به انجام رسید و البته تصمیمات خوبی هم اتخاذ شد ولی متاسفانه هیچگاه جامعه عمل نپوشید و در حد حرف باقی ماند.شاید اگر در همان جلسه بحث ها حول محور موضوعات نظری و نوشتاری و ثبت در وبلاگ مطرح می شد شاید نتیجه بهتری از آن به دست می آمد.

دغدغه های اجتماعی و فرهنگی مضاعف  برخی از اعضاء شاید یکی دیگر از معضلات پیش رو و منتج شدن این وضعیت رخوت و سستی در فعالیت های انجمن بود. به طور مثال فعالیت نادر پیری و سید حسین پایدار ٬ دوتن از اعضاء شاخص این انجمن در وبلاگ ها و گرو های فرهنگی دیگر و همچنین مسئولیت های ایشان در شهداری و سایر نهاد ها ٬ دیگر وقتی را برای پربار تر کردن فعالیت های انجمن به جای نگذاشت

این دو دلیل و سایر موارد دیگر که شاید چندان قابل طرح در این پست نباشد را می توان از مهمترین موانع بر سر راه آینده این انجمن دانست.

به هر روی این وضعیت حادث شده و اگر در دراز مدت استمرار یابد شاید برای همیشه تنها یاد و خاطره ای از این انجمن پربار در ذهن فرهنگ دوستان اردکانی باقی بماند.شاید این ادعا به حق باشد که این انجمن با فعالیت های هرچند محدود اجرایی و البته بیشتر تئوری پردازانه خود سنگ بنای بسیاری از تحولات آینده فرهنگی اردکان را گذاشت و بدین خاطر دریغ است که به یکباره به سوگ نابودی و تلاشی آن بنشینیم. امید است که اعضاء انجمن با تشکیل جلسه ای اضطرای به صورت واضح و مشخص نظر خود را در خصوص ادامه فعالیت آن و یا لغو آن ارائه دهند تا تکلیف برای بسیاری مشخص و واضح شود.

در ادامه به برخی فعالیت های این انجمن در طول چند سال فعالیت آن اشاره می شود:

۱: کشف سنگ نکاره های مزرعه مفیدی اردکان و ثبت آن در فهرست آثار ملی

۲:کمک به راه اندازی و تدریس در کلاس های دوره ای اردکان شناسی  

 ۳: فراهم نمودن بسترهای مساعد فرهنگی برای ایجاد موزه فرهنگ اردکان

۴: ایجاد چالش های فرهنگی در خصوص میراث تاریخی و باستانی اردکان با نوشتن مطالب علمی و کارشناسی

و................

شایان اشاره است که برخی از فعالیت های گفته و ناگفته ای که اشاره شد شاید به همت یک فرد و یا تعدادی از اعضاء این انجمن به منصه ظهور رسیده و نگارنده بر خود فرض می داند که به ویژه از زحمات نادر پیری عزیز و سید حسین پایدار اردکانی تشکر ویژه ای داشته باشد.

در پایان تصاویری از آخرین هم اندیشی این انجمن که در بهار امسال در منزل این حقیر برگزار شد تقدیم حضور شما می شود. باشد که این انجمن که آرزوی دیرینه جمعی از ماها بود همچنان سرپا باشد و با عبرت گرفتن از تجربیات گذشته و تدوین راهبردهای جدید باز هم شاهد هنرنمایی و تاثیر گذاری آن در سطح جامعه باشیم. به امید آن روز